Czy żyrandole kryształowe są wykonane ze szkła czy z kryształu?

Między szkłem i kryształem jest różnica. Definiują ją przepisy prawa w różnych krajach. Oznacza to głównie to, że o nazwie "kryształ" lub „szkło" decyduje procent zawartości ołowiu.

W Europie: przepisy unijne określają, że szkło zawierające mniej niż 4% PbO (tlenku ołowiu) jest zdefiniowane jako "szkło". A wyroby zawierające więcej niż 10% PbO są kryształem. Szkło z zawartością ołowiu ponad 30% nazywa się "kryształ ołowiowy".

W USA: tylko 1% ołowiu wystarczy by szkło zostało zakwalifikowane jako kryształ.
W innych krajach: zazwyczaj producenci w przypadku stosowania "rafinowanego", oczyszczonego bezbarwnego wysokiej jakości szkła używają nazwy "kryształ" lub "crystalin".

Ogólnie: produkty ze szkła z zawartością powyżej 24% PbO (tlenku ołowiu), nazywane są "kryształowymi". Szkło z tlenkiem ołowiu jest cięższe a po cięciu ma wyższy połysk i lepiej załamuje światło. Promienie światła przechodząc przez szkło rozdzielają się na kolory tęczy i odzwierciedlają całe spektrum barw.
Zazwyczaj producenci używają nazwy "kryształ", do szkła z zawartością tlenku ołowiu mniejszą niż 24%. Takie szkło zawiera za to więcej BaO (tlenku baru) - Barium Crystal. Gwarantuje to wysoką jakość szkła i ładne załamywanie światła.